บ้านของเธออยู่กับฉัน... แคสซานดร้า ฉันเฝ้ามองเธอเติบโตเป็นสาวน้อยแสนสวย... เฝ้ามองจนเธอสวมกระโปรงยาวจรดตาตุ่ม พอเธออายุสิบเจ็ด ฉันก็ตั้งใจแต่งงานกับเธอ เห็นรียังว่า ฉันทุ่มเททั้งเวลาและพลังงานให้กับเธอเพียงใด ถึงจะเห็นใจอยู่หน่อยว่าเธอคงเศร้าเสียใจกับอดีตคนรักนายไวส์เคานท์คนนั้น แต่หัวใจไม่สลายหรอกแคสซานดร้า มันก็แค่บอบช้ำนิดๆ หน่อยๆ แล้วเธอจะลืมเขา
ภายในอ้อมแขนพิทักษ์ปกป้องของสามีที่หล่อนเรียกเขาว่า มารร้าย นั้น แท้จริงคือ....